Karanasan sa Pulitika

Bakit ganon? Halos lahat ng mga lider dito sa bansa corrupt. Dito natin makikita ang pagiging makasarili ng mga Pilipino.

Iniisip nga nila yung mga kababayan natin na mahirap pa sa daga, pero di naman sila gumagawa ng paraan para matulungan ang mga ito. Oo, naaawa nga sila pero pinapanood lang nila habang nagpapakasawa sila sa pera.

Kapag botohan, kanya kanyang gimik ang mga kandidato. May 'nagpapamigay' ahem! 'nakikipagpalit' pala ang tamang salita. May nakikipagpalitan ng mga groceries para sa isang boto. Isang supot ito na may laman ng dalawang latang pinakamurang sardinas, yung noodles na nakarepack at konting bigas. Mabiling-mabili ito sa mga kababayan nating mga mahihirap. At yung mahihirap na yun, kadalasan hindi nakapag-aral kaya mahina ang kita, ang kadalasang trabaho nila metro-aid. At masuwerte na sila kung nakakakain sila ng dalawang beses maghapon. Kaya pag botohan, di na nila iniisip kung ang iboboto ba nila eh may pakinabangan o isa na namang nagpapayaman. Di na sumasagi sa isip nila yun, may mga de-lata kasi eh. Ok nang pang-tawid ng gutom para sa isang araw.

Sa bansa, halos 60% ang mahihirap. At halos patabain sa pera ang mga nananalo. Di ko naman sinasabi na lahat ng lider natin eh corrupt... 'halos' ang salita. Di ko din naman sinasabi na lahat ng mahihirap eh nakukuha sa mga groceries na pamalit para sa boto, may ibang tumatayo sa paninindigan. Yun nga lang... mga 5% lang ito ng mga mamamayan.

Alam ko ito dahil dalawang beses na kumandidato si daddy sa probinsiya. Oppsss. Hindi siya corrupt at lalong hindi siya madaya.

Una, lumaban siya ng vice mayor, nanalo. Grabe. Araw-araw parang fiesta sa bahay. Madaming tao. At alam mo kung anong ginagawa nila? karamihan humihingi ng pera, pambayad daw sa kuryente, pambayad sa tubig, pangpagamot,etc. At siyempre, binibigyan naman yun ni daddy kasi nga kumakandidato eh. Kaya lang ang nagiging resulta, balik sila ng balik sa bahay para manghingi ulit at may kasama pang iba! Tatlo kusinero namin, may sekretarya at mga limang kasambahay. Isang truck na manok ang niluluto dun araw-araw. Kasi kailangan pakainin yung mga tao para maramdam naman nila na welcome sila.

Tita ko yung sekretarya, pagka-alis nila daddy, siya naman ang hinihingan ng mga nakapilang tao. Katulong ako ng tita ko. Gamot yung assignment ko, tigalagay ng gamot sa parang maliit na envelope tapos ibibigay sa nanghihingi. Bawal sumimangot. Sasabihan kang suplada. Dapat maayos ka din tingnan, kung hindi, sasabihan ka ng pangit. Masarap yung feeling ng nakakatulong... parang napakabuti kong tao pag pinasasalamatan ako ng mga tao dahil sa kaunting gamot na binigay ko sa kanila.

Bawal kaming lumabas na magkakapatid sa bahay, kung lalabas, kailangan may kasamang kasambahay. Pero alam niyo naman, kapag bata pasaway. Hahaha:) tumatakas ako sa bahay,.. Walang nakakapansin kasi busy sila lahat eh. Sinasama ko yung pinsan kong lalaki na kasing edad ko... sa likod ng bahay nila may sapa, dun kami lagi pumupunta. Enjoy kaso ako sa tubig eh. Nilulusob ko yun tapos kumukuha kami ng suso. Kaya lang hindi din tumatagal yung masasayang moments kasi makikita mo na si manang, namumula dahil nasunog na sa araw, inikot na pala buong barrio, sigaw ng sigaw, hinahanap pala ako... kaya ayun, bahay din ang bagsak ko with matching sermon.

Nakasalimuha ko na din yung malolokong tauhan ni daddy. Hinihingan ako ng tsokolate kasi daw iaalay daw niya sa puno, may malaking tao dun na may malaking sigarilyo. Kaya ako, bigay ng bigay. Yun pala, binibigay niya dun sa anak niya! Hay, kainis!

Pagkatapos ng tatlong taong pagkaupo bilang Vice Mayor ni daddy... lumaban siya ng Mayor, natalo eh. Yun yung isang matinding lagapak sa buhay ko na hindi ko makakalimutan. Lahat ng kasamahan niya nung nasa pulitika siya, lahat sila... bigla na lang naglaho ng paang bula. Parang hindi ka na kilala. Yung mga suki namin sa bahay na puro hingi, di naman siya binoto. Parang tinalikudan kami ng panahon. Ubos lahat. Yung perang milyong-milyon, simot! puro utang yung naiwan. At eto pa isang masakit, yung mga kapatid niya na naghikayat sa kanyang lumaban sa pulitika, iniwan din siya sa ere... di din siya binoto. Take note! Kpatid yun ah??? Anung klaseng mga tao yun?

Ito yung pinakamatindi sa larangan ng pulitika,. Madami kaming death threats na narerecieve. Pero binabalewala lang namin, panakot lang kasi eh. Nung December 25 ng gabi, Christmas yun ah... may nagsend ng message na magi-ngat daw kami blah blah. Pinagtawanan lang nila daddy yun. Eto na, nung 26 ng madaling araw, mga 3 a.m. may biglang naghagis ng granada sa bahay namin. Nagising silang lahat (ako lang ang hindi,,, heavy sleeper ako nung bata ako eh) akala nga nila baril yun. Basta mahabang kwento pa yan... Nung nagising ako sa umaga, puro pulis na yung nasa harap, as usual, madaming tao, nandun yung lolo't lola ko. Ininterview pa nga si daddy sa radyo eh. Wala namang nasaktan, pero yung mga bala ng granada tumama sa mga sasakyan, sa gate, sa bintana at nagkalat sa bakuran. Nalaman ko na yung halaman pala sa harap yung nagsave sa amin, kasi kung wala yun, papasok sa bahay yung bala ng granada. After four days, namatay na yung lolo ko.

Madami pa kong karanasan na pilit kong iniintindi kaya lang hanggang ngayon hindi ko maintindihan.

Sabi nga nila, kapag tinalikuran ka ng tadhana, talikuran mo din ito.

Heto kami ngayon, kasalukuyang nagrerecover. Siyempre tuloy pa din ang takbo ng buhay, ano ba naman yang mga karanasan na yan... pangpalakas lang yan ng loob! Alam kong madami pang pagdadaanan ang pamilya namin. Madaming pang darating na bagyo na mas matindi at mas masakit. Kakayanin namin 'yan... kasi nanjan naman si God eh. Siya lang ang kahit kelan na hindi nang-iwan kay daddy, at sa amin. At alam kong hinding-hindi niya kami iiwan. Mahal kami nun eh.